FAQ’S – ΣΥΧΝΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ

Γενικά υπάρχει μια αντίληψη στον κόσμο ότι οι οδοντιατρικές εργασίες είναι πολύ ακριβές και ο οδοντίατρος είναι γιατρός που αμείβεται πολύ καλά. Αυτό είναι μεγάλο λάθος καθώς μέσα στην οδοντιατρική αμοιβή πρέπει να αναλογιστεί κανείς ότι τα χρήματα που πληρώνει ο ασθενής πρέπει να καλύψουν τα υλικά που χρησιμοποιεί ο γιατρός τα οποία είναι πολύ ακριβά, τη συντήρηση και ανανέωση των οδοντιατρικών μηχανημάτων καθώς και το κόστος απολύμανσης – αποστείρωσης που για κάθε οδοντιατρική κλινική που σέβεται τους ασθενείς της είναι επίσης  πολύ υψηλό.

Ενδεχομένως οι  οδοντιατρικές εργασίες μπορεί να έχουν ένα σχετικά υψηλό κόστος, όμως  ένα μικρό μέρος από το κόστος αυτό είναι τελικά  η αμοιβή του γιατρού. Όλες οι άλλες χειρουργικές ειδικότητες χρεώνουν ξεχωριστά την αμοιβή του γιατρού και ξεχωριστά τα έξοδα κλινικής. Η οδοντιατρική είναι η μόνη χειρουργική ειδικότητα που το κόστος για τον ασθενή συμπεριλαμβάνει μέσα και την αμοιβή του γιατρού και το λειτουργικό κόστος της κλινικής. Αυτός είναι και ο λόγος που οδοντίατροι φαντάζουν πως είναι καλοπληρωμένοι γιατροί, ενώ τελικά αυτό δεν ισχύει στην πράξη. Ειδικά στην Ελλάδα οι αμοιβές των οδοντιάτρων είναι πολύ πιο χαμηλές από αυτές των συναδέλφων τους στις ανεπτυγμένες χώρες του δυτικού κόσμου, ενώ τα αντίστοιχα λειτουργικά έξοδα των κλινικών είναι σχεδόν τα ίδια.

Παρ’ όλα αυτά ο καλύτερος τρόπος για να μειώσει κανείς το κόστος της οδοντιατρικής περίθαλψης είναι η πρόληψη. Μέσα από τις συχνές επισκέψεις στον οδοντίατρο για έναν απλό έλεγχο και έναν καθαρισμό, επισκέψεις που έχουν σχετικά μικρό κόστος για τον ασθενή, ο οδοντίατρος μπορεί έγκαιρα να διαγνώσει πιθανά προβλήματα που αν αφεθούν αθεράπευτα θα είναι πολύ πιο δαπανηρή η αποκατάστασή τους αργότερα.

Η περιοδοντίτιδα είναι μια χρόνια νόσος που συναντάται σχετικά συχνά σε ηλικίες μετά τα 40 έτη. Πρακτικά πρόκειται για φλεγμονώδους αιτιολογίας καταστροφή του περιοδοντικού οστού (του κόκκαλου δηλαδή που υπάρχει γύρω από τις ρίζες των δοντιών) με αποτέλεσμα την εμφάνιση κινητικότητας και τελικά την απώλεια ενός, περισσοτέρων ή και όλων των δοντιών.

Η περιοδοντίτιδα θεραπεύεται, με την έννοια όμως ότι υποχωρεί η φλεγμονή του περιοδοντίου μετά από την κατάλληλη θεραπεία και πάντα σε συνεργασία με τον ίδιο τον ασθενή, ο οποίος πρέπει να ακολουθεί σχολαστικά τις οδηγίες στοματικής υγιεινής που του δίνονται. Έτσι δεν εξελίσσεται περαιτέρω η καταστροφή του οστού.

Άρα λοιπόν τις περισσότερες φορές δεν ξαναδημιουργείται το οστό το οποίο καταστράφηκε, αλλά η θεραπεία της περιοδοντίτιδας βασικά αποσκοπεί στο να μην καταστραφεί παραπάνω οστό και άρα να μη χαθούν τα δόντια του ασθενούς.

Δείτε επίσης

• Υγεία των ούλων

Τα εμφυτεύματα όπως και όλες οι οδοντιατρικές εργασίες (σφραγίσματα κλπ) σαφώς και δεν κρατάνε για πάντα.

Πολλοί ασθενείς νομίζουν πως ένα εμφύτευμα είναι σαν μία βίδα που κοχλιώνεται σε ένα κομμάτι από ξύλο. Όμως αυτό όμως δεν ισχύει σε καμία περίπτωση καθώς το εμφύτευμα ναι μεν κοχλιώνεται, αλλά στο φατνιακό οστό (το κόκαλο της γνάθου), το οποίο αποτελεί ζωντανό ιστό. Ο ζωντανός λοιπόν ιστός αυτός κάποια στιγμή για διάφορους λόγους μπορεί να παρουσιάσει φλεγμονή και τελικά να χαθεί ένα εμφύτευμα λόγω απώλειας της οστικής του στήριξης.

Είναι πάντως βέβαιο πως ένα καλά σχεδιασμένο και σωστά τοποθετημένο εμφύτευμα, το οποίο δέχεται την ανάλογη φροντίδα (πολύ καλή στοματική υγιεινή από τον ασθενή με συχνούς επανελέγχους και περιποίηση από τον οδοντίατρο), μπορεί να διατηρηθεί στο στόμα του ασθενούς για πάρα πολλά χρόνια.

Είναι αλήθεια πως τα απονευρωμένα δόντια καθώς περνάει ο καιρός από τη στιγμή που ολοκληρώθηκε η απονεύρωση αρχίζουν σιγά- σιγά να αφυδατώνονται και να γίνονται ολοένα και πιο ξηρά, άρα και πιο εύθραυστα.

Όσο λοιπόν περνάει ο χρόνος μετά το πέρας της απονεύρωσης, τόσο αυξάνεται ο κίνδυνος θραύσης τους. Μάλιστα όσο μεγαλύτερη έμφραξη φέρει ένα απονευρωμένο δόντι, μ’άλλα λόγια όσο περισσότερη οδοντική ουσία του λείπει, τόσο αυξάνεται ο κίνδυνος να σπάσει με την πάροδο του χρόνου. Πολύ συχνά ή θραύση μπορεί να αποβεί μοιραία  για το δόντι καθώς ένα πολύ υποουλικά σπασμένο δόντι μπορεί να χρειαστεί εξαγωγή.

Παρόλα αυτά υπάρχει τρόπος να διατηρηθούν για πολλά χρόνια τα απονευρωμένα δόντια  στο στόμα και αυτός είναι εάν τοποθετήσουμε σ ’αυτά στεφάνες ολικής κάλυψης οι οποίες τις περισσότερες φορές τα προστατεύουν πολύ αποτελεσματικά από τη θραύση.

Πολλοί ασθενείς στο άκουσμα και μόνο της λέξης εμφύτευμα, νομίζουν ότι πρόκειται για μία “εγχείρηση ανοιχτής καρδιάς”.

Αυτός είναι ένας μεγάλος μύθος. Τα εμφυτεύματα πλέον είναι μία επέμβαση σχεδόν ρουτίνας για το ιατρείο, απόλυτα ανώδυνη κατά τη διάρκεια της και με πολύ μικρές μετεγχειρητικές ενοχλήσεις για μία – δύο μέρες οι οποίες ελέγχονται απόλυτα με τη χρήση απλών παυσίπονων ή αντιφλεγμονωδών φαρμάκων.